Naboskap.

Mang ein morgon når eg hastar forbi ein og annan i trappeoppgangen, har eg tenkt at det er rart at ein bur vegg i vegg men ikkje veit kva den andre plar ha i kjøleskapet sitt. Eg har følt på ei vemodig kjensle om at distansen mellom menneskjer no til dags har aukt kolosalt. Men denne dagen har ført med seg ei lita glede. For i dag fekk vår residens ein notis i postkassa som vitna om at brorskapen mellom oss i Torshovgt 10 b slett ikkje er så fjern. Den anonyme avsendaren tek det som ei sjølvsagt sak at ein veit kven "naboen" er, når ein har 11 av dei.